Mijn reu

Onder aan deze pagina nog enkele foto´s van mijn geweldige en geliefde Ashailo die op 8 augustus 2017 helaas is overleden.

Op 2 maanden en 2 dagen na was hij 14 jaar oud, zoon van Kissmir x Soneve Marius sinds enige tijd kon hij niet meer goed overeind komen, daarvoor kreeg.hij de nodige medicijnen, een paar maanden geleden was het zo erg , dat ik dacht, Ashailo ben ik binnen 2 weken kwijt. Nadat ik lopers op de vloeren gelegd had ging het weer beter.
Ondanks alles bleef hij enthousiast een echte vechter en eten deed hij als de beste. Hij lag wel erg veel op zijn buik en was moe, zocht steeds andere plaatsen op om te rusten.

Ongeveer 10 dagen geleden begon hij met braken, 2 x heb ik overwogen om hem al eerder in te laten slapen. Met tabletjes tegen de misselijkheid ging het aardig, maar hij kreeg ook diarree..Vrijdag kreeg hij in overleg met de dierenarts Wouter, antibiotica , wat meteen hielp. Van zaterdag tot en met maandag ging het perfect. Dinsdag begon hij wederom te braken . Had pijn, was heel erg onrustig. Ondanks dat wilde hij nog wel heel graag eten.. Het kon zo niet verder. Ik heb de dierenarts Nunspeet gebeld.. Zij hebben er voor gezorgd dat ik Ashailo dinsdagmiddag om half één in heb mogen laten slapen op een waardige manier, door Robert van der Goor. Toen Robert kwam, werd hij nog begroet door Ashailo, ook zo als altijd pakte hij Robert zijn pols, ja dat doet zo zeer en dan ga je toch weer twijfelen, dit was het beste voor mijn o zo lieve kanjer, Ashailo !
Dank je wel allemaal die mij geholpen hebben!

Het was zo’n mooi puppy. Hij ging naar een gezin in Harderwijk, de reis begon al niet goed voor hem. Na 2 maanden kwam hij dan ook terug , ze konden niet met een puppy omgaan in dit gezin,en dan gaat het mis. Auto rijden vond hij maar niks, dit kwam doordat de reis niet goed gepland was bij vertrek . Hij was doodsbang voor containers en meerdere dingen. Ik was blij dat hij terug was. Hij was zo mooi en lief!
Ik wilde geen reu tussen alle teefjes , dat kon ik hem niet aan doen. En als ik hem zou houden kon ik dan met hem fokken.?
Na lang aarzelen , en alles op een rijtje te zetten, kon ik hem wel gebruiken voor 2 a 3 teefjes 6 generaties verschil, maar ja na een jaar weet je pas of hij aan de gezondheidseisen zou voldoen. Hij was zo mooi en lief , dat risico heb ik genomen. Na een jaar bleek , dat zijn ogen voorlopig vrij waren van cataract en Pra. Hij had geen HD en wel A heupen en zijn ellebogen waren vrij, dat was toen nog niet verplicht. Ja, en dan ga je verder. Hij heeft mij mooie en kern gezonde nakomelingen gegeven, Daardoor werd het aantal hier groter. Van zo’n kanjer wil je puppies houden.. Hij was een Golden met een geweldig karakter, altijd blij en enthousiast, kon bijna niet op houden als je met hem bezig was, en altijd pakte hij je pols of je hand (wat ik ook veel terug zie in zijn nakomelingen). Hij was duidelijk aanwezig maar in geen enkel opzicht dominant.

Het ging heel goed tussen al die meiden. Het was een uitgekomen droom om zo’n mooie reu te hebben. Ik was altijd verliefd op dat mooie hoofd met die prachtige donkere ogen en zwart neus. Heb nooit geen spijt gehad, dat ik hem gehouden heb, ondanks daardoor aantal Golden groter is geworden, maar het was heerlijk met elkaar . Hij heeft een mooie leeftijd bereikt, ik had hem graag wat langer bij mij gehouden, maar ik kon hem zoals het de laatste weken ging dit niet meer aandoen. Hij is nooit ziek geweest, kern gezond .Enige tijd terug heb ik de Ictyose nog laten testen, daar was hij ook vrij van. Ik vond dit belangrijk voor zijn nakomelingen en het zegt iets over mijn Goldens.
Het is hier stil geworden, heel stil, ook de meisjes zijn er behoorlijk van onder de indruk